خواب کودکان دارای اوتیسم

خواب و مشکلات مربوط به آن

عادت‌های درست مربوط به خواب مثل هر فعالیت دیگری باید به کودک دارای اوتیسم آموزش داده شود.

در صورتی که کودک دارای اوتیسم مشکلی برای خواب شبانه نداشته باشد، سایر اعضای خانواده می‌توانند استراحت کافی جهت کسب انرژی و تمدد اعصاب داشته باشند.

عادت‌های مربوط به خواب باید توسط کسی که مسؤلیت بردن کودک به اتاق خواب را دارد ( پدر یا مادر ) به طور ثابت تکرار شود.

رختخواب فقط جای خوابیدن

کودکان دارای اوتیسم و در زمانه‌ی ما حتی همه‌ی ما بزرگترها باید یاد بگیریم که تخت یا رختخواب فقط محل خوابیدن است.

گاهی عده‌ای با فرض این‌که در رختخواب و قبل از خواب کارهای مفیدی مثل مطالعه انجام می‌دهند، این عادت نادرست را توجیه می‌کنند، در صورتی که باید با شرطی کردن مغز را قانع کنیم که این مکان صرفاً جای خوابیدن است.

اتاق خواب مشترک

بعضی از کودکان ب خواهر و برادرهایشان اتاق  مشترک دارند، و ممکن است زمانی که کودک می‌خواهد بخوابد خواهر یا برادرش مشغول فعالیتی باشد.

بنابراین بهتر است که برای کودک دارای اوتیسم مانع بصری ایجاد کنید و از چیزی مثل پرده یا جعبه‌های خالی کارتن فضای خواب او را از بقیه‌ی اتاق  جدا کنید.

نکاتی برای سهولت خواب کودک اوتیسم

• زمان خواب باید همیشه یکسان باشد، مثلاً هر شب ساعت ۱۰
• به کودک یادآوری کنید و یا کمکش کنید فعالیت‌های مشخصی را درست قبل از خواب انجام دهد، مثلاً رفتن به دستشویی، مسواک زدن، پوشیدن یک لباس راحت و گوش دادن به قصه‌ی شبانه

• وقتی در حال تمرین برای ایجاد عادت‌های درست برای خواب شبانه هستید ممکن است کودک بارها و بارها اتاق  را ترک کند و دوباره نزد شما برگردد، در این صورت عصبانی نشوید فقط به او بگویید وقت خواب، اگر فرزند شما با تصویر بهتر ارتباط برقرار می‌کند یک عکس از اتاق برای او تهیه کنید و در چنین مواقعی عکس را به او نشان دهید.

• ممکن است کودک دارای اوتیسم شما کارهایی بیشتر از ترک اتاق خواب انجام دهد، مثلاً قشقرق به پا کند و یا اتاق  را بهم بریزد، نکته‌ی مهم این است که به اصولی که برای خود تعریف کردید پایبند بمانید و مطمئن باشد، قبل از بهبودی و کنترول شرایط این قشقرق‌ها طبیعی است.

اگر می‌خواهید درباره‌ی ارتباط گرفتن با کودکان اوتیسم بیشتر بدانید اینجا را بخوانید.