یک واقعیت درباره‌ی اوتیسم

اوتیسم اختلالی است که به دلیل ناشناخته بودن منشأ آن و کم بودن نیروهای متخصص در آن در تمام دنیا، حدس و گمان‌هایی درباره‌ی آن مطرح می‌شود که باعث ایجاد باورهای اشتباه در میان عموم مردم می‌شود.

اما واقعیت‌هایی هم درباره‌ی آن وجود دارد که همه‌ی پژوهشگران و افراد متخصص در آن با هم توافق دارند.

یکی از آن واقعیت‌های خوشحال کننده این است که پیشرفت علوم باعث بهبود وضعیت افراد دارای اوتیسم شده است.

مراقبت‌های پزشکان حاذق، حمایت از افراد خانواده فرد دارای اوتیسم، طرح‌های درمانی مختلف و … همه و همه باعث شده افراد دارای اوتیسم کیفیت بهتری از زندگی را تجربه کنند و اصطلاحاً سالم‌تر باشند، بتوانند ارتباط برقرار کنند، دوستی کنند، تا حدودی در بازی‌های گروهی شرکت کنند و حتی در مواردی در مدارس در کنار افرا دارای رشد عادی قرار بگیرند.

والدین افراد دارای اوتیسم می‌توانند علائم اوتیسم را در فرزندشان طوری مدیریت کنند که باعث ایجاد تغییرات مثبت در زندگی خودشان و فرزندانشان شود، به شرط اینکه هر روز و هر روز درباره‌ی اوتیسم بیشتر بدانند و زندگی کردن با یک فرد دارای اوتیسم را یاد بگیرند.

افراد دارای اوتیسم می‌توانند به مراتب بهبودی‌های بیشتر کسب کنند و توانمندی‌های بالقوه‌ی خودشان را تا حد امکان افزایش بدهند. برای اینکه این اتفاقات مهم و مثبت در زندگی آن‌ها رخ بدهد باید دائماً تحت آموزش‌های اصولی و درست قرار بگیرند هم خودشان و هم والدینشان.