شما خود را با شرایط کودک هماهنگ کنید

فرزند مبتلا به اوتیسم شما هم مثل خیلی از هم سالان دیگر خود ممکن است در بعضی از زمینه ها ی آموزشی بسیار خوب و عالی عمل کند و در بعضی دیگر از زمینه های آموزشی ضعیف یا حتی بسیار ضعیف باشد.

ممکن است افرادی که عمکرد خوب کودک را در یک زمینه می بیند؛ انتظاراتشان از کودک افزایش پیدا کند؛ و توقع داشته باشند که او در همه ی زمینه ها همانقدر خوب عمل کند. اما شما باید مراقب باشید؛ تفاوت های کودکتان را بشناسید و انتظارات خود را با شرایط او هماهنگ کنید. زیرا در غیر این صورت شما دچار سر در گمی و آشفتگی می شویدو نمی توانید به فرزندخود کمک کنید.

وقتی که فرزند شما خیلی کوچک و خردسال است به راحتی نمی توانید تشخیص بدهید که کدام یک از مشکلات او طبیعی است و کدام یک از مشکلات می تواند غیر طبیعی و غیر عادی باشد. اما به مرور که او رشد می کند تفاوت ها نیز آشکار می شود. در این مرحله است که شما باید نقاط قوت و ضعف کودکتان را شناسایی کنید و نقاط قوت را برای او پررنگ تر جلوه دهید. فرزند شما به هیچ عنوان دوست ندارد که خود را فردی ناتوان تصور کند و بیشتر از آن دوست ندارد که دیگران او را فردی ناتوان ببینند.

باید مراقب باشید انتظارات غیر واقعی و غیر منصفانه از او نداشته باشید. زیرا این موارد می تواند زمینه های شکست و ناامیدی را در او فراهم کند. البته این به این معنی نیست که شما سطح توقع خود را از  کودک خیلی پایین تر از توان او بیاورید.

بدانید که کودک شما به چه زمینه هایی علاقه مند است و توانایی ها و نقاط قوتش در چه زمینه هایی است و بر همین اساس شرایطی را فراهم کنید که او بتواند از این تقاط قوت و توانایی ها حداکثر استفاده را بکند و بتواند رشد کند.

افرادی را که دارای علایق مشترک با کودک شما هستند را پیدا کنید و به فرزند خود کمک کنید و تشویقش کنید که با او ارتباط برقرار کند. وقتی کودک بتواند روی علاقه ی مشترک خود با فرد دیگری تمرکز کند ایجاد و حفظ روابط اجتماعی برایش بسیار آسانتر می شود.

اختلالات اوتیسم طیف بسیار گسترده ای را شامل می شود که هر کدام از دیگری متفاوت است اما یک مسئله در بین همه ی آن ها مشترک است و آن این است که این کودکان حسی کاملاً متفاوت از دیگران دارند و همین حس بیگانه بودن آن ها را از دیگران متمایز می کند. و باعث گوشه گیری و انزوای آن ها می شود. وقتی شما انتظارات واضح و روشن و تعریف شده ایی از او داشته باشید در کاهش حس انزوا طلبی او مؤثر خواهید بود.

فرزند مبتلا به اوتیسم شما هم مثل خیلی از هم سالان دیگر خود ممکن است در بعضی از زمینه ها ی آموزشی بسیار خوب و عالی عمل کند و در بعضی دیگر از زمینه های آموزشی ضعیف یا حتی بسیار ضعیف باشد.

ممکن است افرادی که عمکرد خوب کودک را در یک زمینه می بیند؛ انتظاراتشان از کودک افزایش پیدا کند؛ و توقع داشته باشند که او در همه ی زمینه ها همانقدر خوب عمل کند. اما شما باید مراقب باشید؛ تفاوت های کودکتان را بشناسید و انتظارات خود را با شرایط او هماهنگ کنید. زیرا در غیر این صورت شما دچار سر در گمی و آشفتگی می شویدو نمی توانید به فرزندخود کمک کنید.

وقتی که فرزند شما خیلی کوچک و خردسال است به راحتی نمی توانید تشخیص بدهید که کدام یک از مشکلات او طبیعی است و کدام یک از مشکلات می تواند غیر طبیعی و غیر عادی باشد. اما به مرور که او رشد می کند تفاوت ها نیز آشکار می شود. در این مرحله است که شما باید نقاط قوت و ضعف کودکتان را شناسایی کنید و نقاط قوت را برای او پررنگ تر جلوه دهید. فرزند شما به هیچ عنوان دوست ندارد که خود را فردی ناتوان تصور کند و بیشتر از آن دوست ندارد که دیگران او را فردی ناتوان ببینند.

باید مراقب باشید انتظارات غیر واقعی و غیر منصفانه از او نداشته باشید. زیرا این موارد می تواند زمینه های شکست و ناامیدی را در او فراهم کند. البته این به این معنی نیست که شما سطح توقع خود را از  کودک خیلی پایین تر از توان او بیاورید.

بدانید که کودک شما به چه زمینه هایی علاقه مند است و توانایی ها و نقاط قوتش در چه زمینه هایی است و بر همین اساس شرایطی را فراهم کنید که او بتواند از این تقاط قوت و توانایی ها حداکثر استفاده را بکند و بتواند رشد کند.

افرادی را که دارای علایق مشترک با کودک شما هستند را پیدا کنید و به فرزند خود کمک کنید و تشویقش کنید که با او ارتباط برقرار کند. وقتی کودک بتواند روی علاقه ی مشترک خود با فرد دیگری تمرکز کند ایجاد و حفظ روابط اجتماعی برایش بسیار آسانتر می شود.

اختلالات اوتیسم طیف بسیار گسترده ای را شامل می شود که هر کدام از دیگری متفاوت است اما یک مسئله در بین همه ی آن ها مشترک است و آن این است که این کودکان حسی کاملاً متفاوت از دیگران دارند و همین حس بیگانه بودن آن ها را از دیگران متمایز می کند. و باعث گوشه گیری و انزوای آن ها می شود. وقتی شما انتظارات واضح و روشن و تعریف شده ایی از او داشته باشید در کاهش حس انزوا طلبی او مؤثر خواهید بود.

فرزند مبتلا به اوتیسم شما هم مثل خیلی از هم سالان دیگر خود ممکن است در بعضی از زمینه ها ی آموزشی بسیار خوب و عالی عمل کند و در بعضی دیگر از زمینه های آموزشی ضعیف یا حتی بسیار ضعیف باشد.

ممکن است افرادی که عمکرد خوب کودک را در یک زمینه می بیند؛ انتظاراتشان از کودک افزایش پیدا کند؛ و توقع داشته باشند که او در همه ی زمینه ها همانقدر خوب عمل کند. اما شما باید مراقب باشید؛ تفاوت های کودکتان را بشناسید و انتظارات خود را با شرایط او هماهنگ کنید. زیرا در غیر این صورت شما دچار سر در گمی و آشفتگی می شویدو نمی توانید به فرزندخود کمک کنید.

وقتی که فرزند شما خیلی کوچک و خردسال است به راحتی نمی توانید تشخیص بدهید که کدام یک از مشکلات او طبیعی است و کدام یک از مشکلات می تواند غیر طبیعی و غیر عادی باشد. اما به مرور که او رشد می کند تفاوت ها نیز آشکار می شود. در این مرحله است که شما باید نقاط قوت و ضعف کودکتان را شناسایی کنید و نقاط قوت را برای او پررنگ تر جلوه دهید. فرزند شما به هیچ عنوان دوست ندارد که خود را فردی ناتوان تصور کند و بیشتر از آن دوست ندارد که دیگران او را فردی ناتوان ببینند.

باید مراقب باشید انتظارات غیر واقعی و غیر منصفانه از او نداشته باشید. زیرا این موارد می تواند زمینه های شکست و ناامیدی را در او فراهم کند. البته این به این معنی نیست که شما سطح توقع خود را از  کودک خیلی پایین تر از توان او بیاورید.

بدانید که کودک شما به چه زمینه هایی علاقه مند است و توانایی ها و نقاط قوتش در چه زمینه هایی است و بر همین اساس شرایطی را فراهم کنید که او بتواند از این تقاط قوت و توانایی ها حداکثر استفاده را بکند و بتواند رشد کند.

افرادی را که دارای علایق مشترک با کودک شما هستند را پیدا کنید و به فرزند خود کمک کنید و تشویقش کنید که با او ارتباط برقرار کند. وقتی کودک بتواند روی علاقه ی مشترک خود با فرد دیگری تمرکز کند ایجاد و حفظ روابط اجتماعی برایش بسیار آسانتر می شود.

اختلالات اوتیسم طیف بسیار گسترده ای را شامل می شود که هر کدام از دیگری متفاوت است اما یک مسئله در بین همه ی آن ها مشترک است و آن این است که این کودکان حسی کاملاً متفاوت از دیگران دارند و همین حس بیگانه بودن آن ها را از دیگران متمایز می کند. و باعث گوشه گیری و انزوای آن ها می شود. وقتی شما انتظارات واضح و روشن و تعریف شده ایی از او داشته باشید در کاهش حس انزوا طلبی او مؤثر خواهید بود.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا