علائم هشدار دهنده برای اوتیسم چیست؟
چند علامت وجود دارد که شما باید با مشاهدهی آن در رفتار کودک شما باید مشکوک شوید و به مراکز درمانی مراجعه کنید و اجازه دهید کودکتان تست شود؛
تست کردن کودک هیچ مشکلی برای او پیش نخواهد آورد؛ پس در مقابل آن موضع نگیرید و دست کم بگذارید یک فرد متخصص کودک شما و رفتارهای او را ببیند و نظرش را دربارهی او به شما بگوید.
این کار برای شما و فرزندتان فواید زیادی خواهد داشت؛ که یکی از هزار و یک فایدهی آن این خواهد بود که اگر چنانچه فرزند شما مشکوک به اوتیسم بود؛ فرآیند آموزش و درمان را زودتر برای او شروع کنید و در زمانی که مغز کوک در بالاترین توان انعطافی خود است و بهتر میتواند با شما در زمینهی آموزش و درمان همکاری کند.
علائم هشدار دهندهی اوتیسم در کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی که برای پنجمین بار ویرایش شده است و اصطلاحاً به آن (DSM-5 ) میگویند؛ به سه دسته تقسیم شدهاست.
این سه دسته عبارتند از:
۱ – نقص در تعامل اجتماعی
۲ – اختلالات ارتباطی و تأخیر در ارتباط
۳ – مشکلات رفتاری که مشخصهی اصلی آنها رفتارهای تکراری و محدود است.
اختلالات طیف اوتیسم در ظهور و بروز نشانهها میتواند بسیار گسترده و متنوع باشد؛ ولی این سه مورد که برای شما بیان شد از اصلیترین و مهمترین نشانههای آن به خصوص در میان نوزادان و کودکان زیر سه سال است.
معمولاً اختلالات طیف اوتیسم در حوالی سه سالگی؛ به طور قطعی تشخیص داده میشود ولی اگر شدت نشانهها به شکلی باشد که از همان ابتدا بیانگر تفاوت کودک باشد؛ متخصصان میتوانند در همان ابتدای زندگی کودک؛ مشکل را تشخیص بدهند.
یادمان باشد که تشخیص به موقع نقش خیلی پر رنگی در اثر بخشی آموزشی و درمانی دارد و میتواند باعث شود که آموزشهای شما آنقدر نتیجه بخش باشد که در سن سه سالگی فرزند شما تشخیص اوتیسم نگیرد.