اشباع حسی

چرا پیشرفت در زمینه‌ی مشکلات حسی کند است؟

تمپل گراندین، یکی از دانشمندان علوم دامی که به نوعی اوتیسم مبتلاست پاسخ این سؤال را می‌دهد:

برای من جای ناراحتی است که چرا هنوز عده‌ای از مربیان و درمانگران اهمیت و اولویت حس بر رفتار را درک نکرده‌اند.

باید برای آنان سخت باشد تصور کنند که برای درک جهان می‌تواند شیوه‌های بسیار متفاوتی وجود داشته باشد که در آن صدا و نور می‌تواند فوق‌العاده اثر شدید داشته باشد.

سؤالی که مردم می‌پرسند این است که اگر کودک نسبت به صدا بسیار حساس باشد چرا صدای جیغ و داد خودش آزارش نمی‌دهد؟

دلیل این است که چون حساسیت نسبت به صدا تنها در یک زیر و بمی خاص اتفاق می‌افتد و این میزان از کودکی به کودک دیگر متفاوت است.

تحقیقات به روشنی نشان می‌دهد که کودکان دارای اوتیسم دارای فعالیت حسی غیر معمول هستند.

بیشتر آنان امکان دارد در مقایسه با کودکان دارای دیگر نابهنجاری‌های رشدی، مشکلاتی در مزه کردن و بوییدن داشته باشند.

افرادی که به محض ورود به یک سوپر مارکت داد می‌کشند و قشقرق به پا می‌کنند بیشترین مشکل وابسته به اشباع حسی را دارند، احتمالاً حس می‌کنند که درون بلندی صدا و حرکت نورافکن‌های یک کنسرت راک گیر کرده‌اند.

مشکل اشباع حسی در زمان خستگی فرد شدید تر می‌شود.

این افراد به محیطی آرام احتیاج دارند، محیطی عاری از نور فلورسنت و عوامل مخل توجه تا بتوانند یاد بگیرند.

اشباع حسی و مشکلات محیط

همانطور که می‌بینید خانم تمپل گراندین تأکید زیادی روی اشباع حسی کودکان و بزرگسالان دارای اوتیسم دارند و معتقدند محیط‌های ناآرام که کودک در آن نمی‌تواند تمرکز داشته باشد و به یادگیری بپردازد، محیط‌های هستند که باعث اشباع حسی در کودک می‌شوند.

نورهای فلورسنت، صداها، بوها، جنس لباس همه و همه می‌تواتند باعث اشباع حسی در کودک دارای اوتیسم بشود.

غنی‌سازی محیط یکی از پیش‌نیازهای یادگیری در کودکان و بزرگسالان دارای اوتیسم است، محیط آن‌ها باید بری از اشباع حسی باشد.