منظور پنهانی را جستجو کنید
همانطور که کودک شما مشکلات زیادی در درک خواستههای شما دارد، شما نیز در تشخیص و درک خواستههای او با مشکل مواجه شوید.
از کودک توقع نداشته باشید
توقع نداشته باشید که کودک اوتیسم شما، حتی کودکی که علائم بسیار خفیفی از اوتیسم را نشان میدهد، متوجه این نکته باشد که شما روز خوبی را سپری نکردهاید و خواستههایش را کاهش دهد. از او انتظار نداشته باشید که منظور شما را درک کند.
شاید او بیوقفه صحبت کند، زیرا او نمیتواند متوجه بیحوصله شدن شما باشد.
ممکن است بسیاری از رفتارهای فرزند شما به ظاهر منطقی نباشد و شما احساس کنید که او هیچگونه هدف مشخصی را دنبال نمیکند. اما او قطعا منظور مشخصی را دنبال میکند.
ولی کودک شما مدفوع خود را به تمام دیوارها نمیمالد( یکی از بدترین اتفاقات ممکن ) صرفاً به این دلیل که شما را عصبانی کند یا باعث گریهتان شود.
برای یک دقیقه فرض را بر این بگذارید که رفتارهایی مشابه آنچه گفته شد منطقی هستند و کودک با این کار سعی دارد پیغامهای کدداری را برای شما بفرستد تا به شما بگپید که چه چیزهایی برای او اهمیت دارد. و وظیفهی شما رمزگشایی این پیغامهاست.
اگر نگرشتان را به این رفتارها و عملکردهای فرزندتان تغییر دهید، هر چند که این تغییر نگرش کار بسیار سختی است، ولی میتواند سرنخهایی را به شما بنمایاند که قبلاً هرگز قادر به درک آن نبودهاید.
مثل یک کاراگاه کارکشته و حاذق عمل کنید، انگار که در حال کشف یکی از مهمترین پروندههای زندگیتان هستید، دفترچه یادداشتی داشته باشید و همهی آنچه را که به کودک شما مربوط است را یادداشت کنید و از هیچ چیز چشمپوشی نکنید.
قضاوت ممنوع
قضاوت کردن دربارهی انچه اتفاق میافتد را رها کنید و فقط رفتار مورد نظر را دنبال کنید. و زمینههای بروز رفتار مخرب را پیدا کنید.
شاید زمانی که هود آشپزخانه را روشن میکنید، یا زمانی که با تاریک شدن تدریجی هوا چراغ فلورسنت را روشن میکنید آن رفتار مخرب اتفاق میافتد.
مادر بعد از جستجوی زمینههای این رفتارها متوجه شد که پسرش در زمان بعد از ظرها داد و فریاد راه میاندازد،
او هرگز به مادرش ابراز نمیکرد که گرسنه است، و مادر منظور او را متوجه نمیشد” ولی بعد از آنکه مادرش بعد از تحویل او از مدرسه شروع به دادن یک ساندویچ به او کرد رفتارهای مخرب و سرکشیهای او به طور قابل ملاحظهای کاهش پیدا کرد.
یا کودک دیگری هنگام نزدیک شدن به رستورانی که چراغ چشمک زن نئون داشت جیغ و داد میکرد، مادرش بعدها متوجه شد که او از خوردن غذا در بیرون از منزل اراحت نیست بلکه تابلوی چشمک زن باعث بروز ناراحتی در او میشود.
دوباره تذکر میدهم به جای تفسیر رفتارهای به ظاهر نامعقول کودکتان، این رفتارهای نامعقول و طغیانها را نحوهی بیان کودک در ارتباط با محیط خارج تلقی کنید.
مثل عوامل خارجی که میتواند شامل صداها، نگاهها، بوها و محرکهای حسی اطراف باشد، یا مواردی که برای او درونی محسوب میشود مثل آلرژیها، درد شکم یا فعالیتهای تشنجی.
دکتر ادوارد کار از دانشگاه استونی بروک در نیویورک آمریکا تمام طول زندگی حرفهای خود را وقف تحقیق دربارهی ارتباطات و نقش این رفتارهای به ظاهر مخرب کرد رفتارهای مخربی که یک منظور در آن بنهان است. و نتیجهی تحقیقات او این بود که (( شرایط را اصلاح کنید نه رفتارها را )).
به جای نگریستن به رفتاری به عنوان رفتار زشت به چگونگی شرایط یا محیط کودک خود توجه داشته باشید و آنچه را که در ارتباط با این قضیه میتوانید انجام بدهید را پیدا کنید.
( برگرفته از کتاب انقلاب اوتیسم، از دکتر مارتا هربرت )