دلبستگی به اشیا
دلبستگی به اشیا یکی از ویژگیهای افراد دارای اوتیسم است، دلبستگی غیر عادی به اشیا مشکلاتی را برای خانوادههای کودکان دارای اوتیسم ایجاد میکند.
ولی هرگز نباید بدون برنامه ریزی و آموزش و درمانهای رفتاری شی مورد علاقه و دوست داشتنی کودک را از او گرفت یا از دسترسش خارج کرد.
در کانال تخصصی اوتیسم نوشته شده است،:
برای افراد دارای اختلال طیف اوتیسم، یک شئ شکسته یا گمشده وجب ناامیدی زیادی میشود.
دونا ویلیامز میگوید: شکستن یک شئ زیبا برای من حاکی از فاجعهای است بزرگتر از آن چیزی که میتواند برای دیگران باشد.
پیتر نیز ناامیدی خود را پس از پیدا کردن مداد شکستهاش اینطور بیان میکند: یک زندگی از دست رفته است یک زندگی فرو پاشیده است.
فرد دارای اختلال طیف اوتیسم میتواند شئی را که جایش عوض شده دوباره در جای خودش قرار دهد و این کار او را از نگرانی در میآورد، ولی اگر آن شئ گم یا خورد شود برایش فاجعه است.
گاهی لازم است برای اینکه کودک را آرام نگه داشته و از اصطراب و آشفتگیاش جلوگیری کنیم شی مورد علاقهی کودک را در دسترسش قرار دهیم. به عنران مثال یکی از بزرگترین مشکلات خانوادههایی که فرزند دارای اوتیسم دارند این است که وقتی میخواهند فرزند خود را به مکانهای عمومی مثل دندانبزشکی ببرند با استرس زیاد او مواجه میشوند. برای آرام کردن فرد در چنین شرایطی چارهای به جز همراه داشتن وسیلهی مورد علاقهی کودک وجود ندارد.
اگر میخواهید دربارهی مشکلات دندانبزشکی کودکان دارای اوتیسم بیشتر بدانید” اینجا را بخوانید.