اتیسم هراسی
اتیسم چیه؟ میگن بچههای اتیسم نمیتونن با هیچ کس ارتباط برقرارکنن، وای خدا به دور بچهی فلانی رو دیدی اصلاً انگار نه انگار تو این دنیا هست، هیچ به چشمای کسی نگاه نمیکنه و ….
اینها حرفهایی است که دربارهی اوتیسم شنیده میشود و حتی گاهی این حرفها به گوش خانوادههای به گوش خانوادههای افراد مبتلا به اوتیسم میرسد و فکرش را بکنید آن خانواده چه حالی پیدا می کند از شنیدن این حرفها.
اما این حرفها معنی دیگری هم میتواند داشته باشد و آن هم اینکه گویندهی این حرفها ( که در ابتدای مقاله آمده ) دارد به زبان بی زبانی میگوید من این اختلال را نمیشناسم، ضعفها و قوتهایش را نمیدانم و از وجود چنین اختلالی آگاهی ندارم،
و خب حق هم دارد که بترسد چون ناآگاهی همیشه ترسناک است. اما وقتی بشناسیش برایت ساده میشود، ساده هم اگر نشود حداقل برایت قابل درک میشود.
اتیسم چیه؟
اتیسم چی هست؟ پاسخ به این سؤال تا حدی مشخص شده و به طور کلی میتوان گفت اتیسم یک اختلال رشدی عصبی هست که مشکلات مختلفی را برای فرد ایجاد می کند و هستهی مرکزی این مشکلات مشکل در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران است.
و اینکه چرا اتیسم چرا به وجود میآید، مطلبی است که هنوز هم برای ما به طور واضح و روشن مشخص نشده و در حال حاضر در دنیای امروز فقط چند نظریه در باب علت به وجود آمدن اوتیسم وجود دارد.
پیشنهاد میکنم نظریههای علت شناسی اوتیسم را مطالعه کنید.
همدلی با اتیسم چطور است؟
تصور کنید میخواهید از خیابان رد شوید، فردی را با یک عینک سیاه بر چشم و یک عصای سفید در دیت میبینید، نظرتان نسبت به او چیست؟
اگر شما هم مثل اکثریت جامعه باشید قاعدتاً باید برای او دلسوزی کنید و سعی کنید هر کمکی که میتوانید به او بکنید، چرا؟ چون او نیازهای خاصی دارد و ممکن است در بعضی از موقعیتها به کمک نیاز داشته باشد.
باور کنید یا نه، اتیسم هم همین است، فردی که مبتلا به اوتیسم است، متفاوت فکر و رفتار میکند و آزاری برای کسی ندارد، تنها باید کمی او را شناخت و اگر به کمک نیاز داشت، به او کمک کرد.
ترس از اوتیسم یا خیره نگاه کردن به او هیچ دردی را از او دوا نمیکند” فقط میتواند مشکلات او و سلامت روان خانوادهی او را بیشتر در معرض خطر قرار دهد.