آیا اختلال اوتیسم مخصوص گروه خاصی است؟
شاید طرح این سؤال به نظرتان مسخره بیاید، ولی واقعیت این است که در دهه‌های گذشته چنین گمان می‌شده که اوتیسم مخصوص طبقه‌ی مرفه جامعه است و بیشتر در خانواده‌ی پزشکان دیده می‌شود.
در صورتی که اینطور نیست، پزشکان فقط زودتر متوجه تفاوت های زیستی عصبی، عاطفی و روانی کودکان می‌شدند و به درمانگر مراجعه می‌کردند و اقدامات درمانی را شروع می‌کردند.
اختلالات طیف اوتیسم مثل خیلی از مشکلات دیگر مربوط به گروه و طبقه‌ی خاصی نیست، بلکه مشکلی است که برای هر کسی می‌تواند به وجود بیاید.
من در طول مدتی که با کودکان اوتیسم و خانواده‌هایشان در ارتباط بودم، متوجه شدم که این طیف گستره‌ی بسیار وسیعی را در بر می‌گیرد، از خانواده‌هایی با سطح تحصیلات بالا تا خانوادهایی که بهره‌ی کمتری از تحصیلات داشتند، از پدر و مادرهای جوان که اولین فرزندشان مبتلا به اوتیسم بود تا خانوادهایی که فرزند چهارم یا پنجم آن‌ها مبتلا بود، از کسانی که متمع و ثروتمند بودند تا کسانی که وضع مالی معمولی و ساده‌ای داشتند و حتی کسانی که ضعیف و کم‌درآمد بودند.
بنابراین اختلال اوتیسم هیچ ارتباطی با نژاد، طبقه‌ی اجتماعی، و عضو گروهی خاص بودن ندارد. اوتیسم اختلالی است که ممکن است برای هر کسی رو نمایان کند و هر کسی را درگیر خود کند.
و تنها راه مقابله با این طوفان که هر روز و هر روز بیشتر دنیا را در بر می‌گیرد، این است که بیشتر و بیشتر از این اختلال مطلع شویم و نگذاریم هر وقت که با چهره‌ی اوتیسم در زندگی خودمان یا عزیزانمان مواجه شدیم تازه دنبال پاسخ به این پرسش باشیم که اوتیسم چی هست؟
